Çiftlik Adası ile 1979 Ağustos'unda tanıştık. Kuzenim Nurhayat o yıllarda Erginer ile evli. Erginer, Çiftlik Adasında Nevzat Feyzoğlu'na bir ev yapıyor. Biz de bir mavi yolculuk sonrası davet üzerine onlara gidiyoruz. Ev daha inşaat halinde, dolayısıyla herkes çadırlar da kalıyor. Nevzat bey bizi de bir çadırda ağırladı. Orada ev yapmak bir hayal. Malzemeler, elektrik, su vs herşey anakaradan taşınıyor.
Nevzat beyle tanışmamızdan sonra kışları birlikte kayağa gitmeye başladık. Dostluğumuz devam etti. Aslında Nevzat beyin oğlu Ömer benim ilkokuldan sınıf arkadaşımdı ama biz Nevzat beyle arkadaşlık etmeye başlamıştık.
1986 yılında Nevzat bey ve eşi Çiğdem hanım 'cefasını çektiniz, şimdi de sefasını sürmeniz için ada'ya bekliyoruz' dediler. Biz de ailecek bir hafta geçirmeye gittik Çiftlik Adasına. Gerçekten çok güzel olmuştu herşey. Ev, misafirhane, dikilmiş binlerce fidan artık büyümüş, Ada'yı orman haline getirmişti.
Kızlar artık balık gibi yüzüyorlardı ama Eşref'in de dibinden ayrılmıyorlardı...
Ada'dan sonra bir kaç gün de Marmaris'te kaldık. O zamanlar Marmaris sakin, keyifli bir yerdi. Yıllar sonra tekrar gittiğimde gözlerime inanamadım. Kalabalık, heryer lokanta, turistik bir hal almış. Ama heryer böyle değil mi... Çiftlik adası da satılığa çıkmış. Umarım alan kişi de en az Nevzat bey kadar oranın keyfini çıkarabilecek biri olur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder